اطلاع از بروز شدن
شنبه 87 اردیبهشت 28
اسم این پست را میان پرده گذاشتم چون هم وسط سلسله بحث های «بازی های رایانه ای» اتفاق می افتد؛ و هم بی مناسبت با آن ها نیست. راستش خبری دیدم که نتوانستم از آن بگذرم.
جایی خواندم که رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا گفته است: هیچ ممانعتی برای حضور افراد روانی در ارتش آمریکا نیست.
او افزود: سیاست جدیدی در کار است که از کارکنان نظامی و غیر نظامی برگه ی سلامت روانی درخواست نخواهد شد.
اعلام این تصمیم جدید به دنبال افزایش شدید بیماران روانی در ارتش آمریکا و عدم مراجعه ی آنان به مراکز درمانی صورت گرفت؛ زیرا بسیاری از نظامیان امریکایی از ترس این که با برچسب روانی بودن از کار برکنار شوند از مراجعه به مراکز درمانی خودداری می کنند.
ارتش آمریکا پیش از این نیز با تغییر در قوانین خود اجازه ی عضوگیری از تبهکاران و دارندگان سوء سابقه را دریافت کرده بود.
باید به ایشان گفت: مگر ارتشی که جنابعالی از مسئولانش هستید و فرمان جنگش در دست جناب بوش است، آدم غیر روانی هم دارد که حالا مثلاً تصمیم جدیدی گرفته اید و می خواهید اجازه ی استخدام آنها را صادر کنید.
سربازی که با اراده ی جنایتکارانی مثل شما همه چیز را وحشیانه به خاک و خون می کشد و از زن و بچه و کودک نمی گذرد، سالم است؟
شکنجه های وحشیانه ای که تصاویر آن از دستگاه سانسور خودتان هم درز کرده و دل هر انسانی ـ حتی بی خیال ها ـ را به درد می آورد، مگر کسی غیر از روانیان و تبهکاران و قاتلان حرفه می تواند مرتکب آن ها شود؟
بهتر بود آقای رابرت گیتس می گفت: ارتش آمریکا هیچ ممانعتی برای استخدام افراد سالم نخواهد داشت.
مرحوم صمصام یکی از خطبا و واعظان به نام شهر اصفهان بود که ید طولایی در حاضر جوابی داشت. او همیشه با خر خود در شهر تردد می کرد و همین خر هم بهانه ی خوبی بود که حرف هایش را آن طور که دوست دارد بزند. یک روز بر منبر مطلبی را بر خلاف مصالح و امنیت !! رژیم شاهنشاهی گفته بود و همین بهانه ای شد که رئیس ساواک اصفهان احضارش کند.
او هم سوار بر خرش شد و به سمت اداره ی ساواک راه افتاد. جلوی در ورودی، نگهبان به وی گفت: باید خرت را بیرون بگذاری و به داخل بروی.
صمصام پاسخ داد که بیرون امنیت نیست و می ترسم این زبان بسته را بدزدند. من بدون خرم وارد نمی شوم.. اگر آقای رئیس قبول نمی کند بر می گردم.
نگهبان که اصرار او را دید گفت: آخه عزیز من اینجا که جای خر نیست...
صمصام هم که منتظر همین جمله بود گفت: برادر! این همه خر در این اداره نشسته اند حالا که نوبت خر ما شد گیر داده ای؟ خر من چه چیزی از آن ها کم دارد؟ تازه بر خلاف آن ها آزارش هم به کسی نمی رسد..
حالا شده حکایت ارتش آمریکا و بیماران روانی.....
به کامنت صاحب وبلاگ وزین گنبد افلاک، دوست خوبمان امیر حسن طلایی که برای همین پست نوشته و بسیار هم مناسب همین موضوع و نیز موضوع بازی های رایانه ای است دقت فرمایید:
سلام برادر عزیزم
اینکه رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا گفته است: هیچ ممانعتی برای حضور افراد روانی در ارتش آمریکا نیست.علتش کمبود سالانه 80 هزار سرباز ارتش است حتما می دانید اکثر سربازان حاضر در عراق نیز به بیماری روانی مبتلا شده اند از دست دادن این تعداد به این مشکل کمبود نیرو می افزاید ، گزارش زیر نیز خواندنی است:
در گزارشی در ماه سپتامبر از واشنگتن خواندم: «آمریکا بازیهای کامپیوتری را در ارتش رواج میدهد». در این گزارش آمده بود ارتش آمریکا- بهویژه نیروی زمینی آن- در سالهای اخیر با مشکل کاهش تعداد افراد داوطلب خدمت روبهرو بوده و حتی پرداخت 5000دلار به شرکتهای خصوصی برای ثبتنام هر سرباز نیز دردی را از کمبود سالانه 80?هزار سرباز این ارتش، دوا نکرده است. از همین رو ارتش آمریکا برای جذب سربازان جدید، از بازیهای ویدئویی استفاده میکند. در ادامه این گزارش با تکیه به اخبار موثق از منابع نظامی آمده است: «نیروی زمینی از سال2002 برای جذب سرباز به تولید و پخش رایگان بازیهای کامپیوتری روی آورده است». کوین براون- کارشناس امور نظامی- درباره این اقدام ارتش میگوید: «بازیهای ویدئویی در میان نوجوانان از محبوبیت زیادی برخوردار است. میلیونها نوجوان و جوان، هر روز با این برنامههای کامپیوتری بازی میکنند؛ به همین خاطر ارتش تلاش میکند از طریق این بازیها با نسل جوان ارتباط برقرار و آنها را تشویق به خدمت در ارتش آمریکا و حضور در جنگها کند». بازی ویدئویی «ارتش آمریکا» یکی از پرطرفدارترین این بازیهاست. طراحان آن میگویند که این بازی شرایط واقعی خدمت سربازان نیروی زمینی و میدان جنگ را بهویژه در عراق و افغانستان به نمایش میگذارد. در این بازی، شخص به عنوان سرباز در یک پادگان نظامی تخیلی، دوره آموزشهای مقدماتی و تخصصی را تمام میکند، سپس به میدان جنگ اعزام میشود و با دشمن فرضی میجنگد حالا راحت تر می توان پی به علت ساخت این همه بازی زیبا و جذاب جنگی که در آن سرباز آمریکایی قهرمان هست ، برد از جمله : «رنگینکمان شش»: درباره جاسوسی و اقدامات ارتش آمریکا علیه تروریستها
«ابزار جنگ»: درباره عملیات نظامی جاسوسی آمریکا در سرزمینهای دیگر
«برادران در ارتش»: درباره عملیات نظامی آمریکا در جنگ دوم جهانی
«فریاد وجدان»: راجع به اقدامات ارتش آمریکا علیه متفقین
«مدال افتخار»: درباره نبرد یک گروه کماندویی آمریکا علیه مخالفین!
«قلمرو دشمن، لرزههای جنگها»: تصویری از نبردهای آینده ارتش آمریکا علیه دشمنان!
«حمله به ایران»: درباره هجوم نیروهای نظامی آمریکا و اشغال ایران!